FC UTRECHT MAGAZINE | VOORJAAR 2023 17 VAN DE KONINGSWEG NAAR DE TOP: EDSON BRAAFHEID “Als ik nu aan mijn jeugdperiode bij FC Utrecht denk, is het eerste wat in me opkomt: geweldig. Omdat ik in Utrecht een basis heb gelegd, niet alleen qua voetbal, maar in heel veel opzichten”, vertelt Braafheid, die nu hij is gestopt als voetballer samen met ex-prof Gianni Zuiverloon de Podcast Building Bridges maakt, waarin de hosts gesprekken voeren met atleten en high-performers over alles wat zij tegenkomen op persoonlijk, sportief, fysiek en mentaal gebied. Als Braafheid één les geleerd heeft in de FC Utrecht-jeugd, dan is dat wel: waardeer elk moment. “Never take stuff for granted. Ook al ga je als talent snel omhoog, je valt altijd veel harder weer naar beneden. Je droom kan in één keer uiteenspatten. Ik heb het zelf meegemaakt, het lag in mijn geval allemaal aan mezelf – ik kon er niemand anders de schuld van geven. Jonge spelers die aansluiten bij het eerste elftal denken soms dat ze het dan al gemaakt hebben. Nee, zo werkt het niet. Je hebt ook dan nog steeds een heel lange weg te gaan”, spreekt de WK-finalist van 2010 uit ervaring. “Ik werd, als Amsterdamse jongen, door Ajax afgewezen in de D-junioren. Dat was mijn eerste grote teleurstelling als voetballer. Het is me altijd bijgebleven en heeft me de rest van mijn loopbaan motivatie opgeleverd. Want ik had nog altijd die droom: profvoetballer worden, Oranje halen. FC Utrecht was wat dat betreft ook de perfecte club voor mij. De rivaliteit tussen FC Utrecht en Ajax, die was mij op het lijf geschreven na wat ik daar als D-junior had meegemaakt. De wedstrijden tegen Ajax, met welk team dan ook, waren altijd vurig en intens.” “Geloof in jezelf, geloof in je dromen”, geeft Braafheid een tip aan iedereen die jong is en iets wil bereiken. “Ik zag het plaatje van mezelf op het hoogste niveau altijd voor me. Dat plaatje werd vergroot toen ik die wake-up call kreeg en FC Utrecht mijn contract vanwege mijn gedrag niet wilde verlengen. Ik zag mijn droom toen namelijk bijna in rook opgaan. Maar juist dan moet je blijven geloven in die droom, dat deed ik ook. Wat ik ook graag wil meegeven: vergelijk jezelf niet met anderen. Dat is hetzelfde als jezelf afbreken. Terwijl we juist allemaal speciaal zijn op onze eigen manier. Ik heb genoeg jongens zien doorbreken die niet het meeste talent hadden, maar het ver schopten omdat ze juist altijd bleven geloven in hun droom en in zichzelf én hard bleven werken.” Maar dan gaat het mis. Het driejarige contract dat Braafheid heeft getekend, nadert zijn einde. De tweejarige optie in die overeenkomst? FC Utrecht heeft hem laten weten die niet te lichten. Braafheid is op dat moment namelijk weliswaar prof, maar niet professioneel genoeg – zo luidt althans het oordeel. “De discipline ontbrak”, blikt 10-voudig Nederlands international Braafheid daar nu zelfkritisch op terug. “Ik kwam vaak te laat, presteerde niet.” Van het jongste FC Utrecht-talent met een profcontract ooit, naar clubloos. Dat is het scenario dat zich bijna voltrekt, voor Braafheid. “Ik informeerde bij andere clubs, maar dat werd steeds niks. Want ik stond te boek als een lastige jongen.” Rob Druppers, in die tijd loop- en conditietrainer bij FC Utrecht, ziet de ontwikkeling met lede ogen aan. Hij maakt zich, samen met trainer Erik van der Meer hard voor een nieuwe kans voor de talentvolle verdediger. “De telefoon ging: Han Berger (op dat moment technisch directeur, red.). Hij vroeg me of ik naar zijn kantoor wilde komen. Dat deed ik”, herinnert Braafheid zich. “Berger bood me een contract aan: een minimaal salaris, ongeveer een kwart van wat het was in mijn eerste profcontract, een leaseauto en een tankpas. ‘Geen ruimte voor onderhandeling: take it or leave it’, werd gezegd. Ik had niets anders, dus ik pakte deze kans aan. Niet zomaar, maar met beide handen.” Braafheid vindt in recordtempo een 2.0-versie van zichzelf uit. “Ik draaide een goede voorbereiding bij het tweede elftal, verdiende een kans bij het eerste… En vanaf dat moment ging het hard.” Wat heet. Braafheid breekt door bij FC Utrecht, transfereert naar FC Twente en speelt vervolgens voor giganten van clubs, zoals het Duitse FC Bayern München, het Schotse Celtic FC en het Italiaanse SS Lazio. En hij speelt met het Nederlands Elftal wedstrijden, inclusief de WK-finale van 2010.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=