F C U T R E C H T MAGAZINE | V O O R J A A R 2 0 2 2 13 DE VRIJWILLIGER ‘IK BEN ZELF OOK EEN UTRECHTER, DUS DAN GEEF IK GEWOON EEN BEETJE TEGENGAS’ Om kwart over zes ’s morgens rinkelt elke maandag de wekker van Gerard Jansen. Vol goede moed begint de 69-jarige Utrechter dan zijn week als vrijwilliger in de vorm van jeugdchauffeur bij de Academie van FC Utrecht. Als rasechte FC Utrecht-supporter geniet hij momenteel dagelijks van het leven en naast talloze hobby’s is het vrijwilliger zijn bij FC Utrecht daar onderdeel van. De inmiddels gepensioneerde Jansen houdt zichzelf in beweging met behulp van het uitoefenen van talloze hobby’s. “Ik heb 48 jaar, tot mijn pensioengerechtigde leeftijd, bij de PTT gewerkt. Nu sport ik héél veel”, zegt Jansen. “Buiten doe ik bijvoorbeeld aan wielrennen en in de wintermaanden verplaats ik me naar de sportschool, waar ik meedoe aan spinning. Daarnaast wandel ik ook veel. De Nijmeegse Vierdaagse staat al een tijdje op mijn bucketlist, maar door het coronavirus is dat elk jaar weer uitgesteld. Nu heb ik gelukkig wel voorrang bij de inschrijvingsprocedure. Daarnaast heb ik ook het biljarten weer opgepakt, dat heb ik vroeger als klein rotjochie ook vaker gedaan”, grinnikt de Utrechter, die zichtbaar aan het genieten is van het leven. SUPPORTER Ongeveer vier jaar is Jansen nu vrijwilliger als jeugdchauffeur bij de Utrechtse FC: “De voornaamste reden dat ik ermee ben gestart is omdat ik gewoon onder de mensen wil blijven, dat is de hoofdzaak. FC Utrecht is daarnaast mijn cluppie, ik heb altijd al een seizoenkaart gehad van de club, wedstrijden bezocht in de oude Galgenwaard en momenteel kom ik met een groepje van een man of zeven nog altijd naar de thuiswedstrijden. Die aanschouwen we vanuit vak U op de Zuidtribune.” DRIJFVEREN Het onder de mensen blijven noemt Jansen als een van de drijfveren om het vrijwilligerswerk te blijven doen, maar daarnaast geniet hij ook van de jeugdige talenten, zo vertelt hij: “Ik vind het wel leuk om met die jongens op pad te zijn en ze af en toe een beetje te plagen. Ik heb ze van verschillende leeftijden, tussen de dertien en vijftien jaar, in de auto zitten. Hele leuke jochies die af en toe ook wel een beetje brutaal zijn, maar dat is helemaal niet erg. Ik ben zelf ook een Utrechter dus dan geef ik gewoon een beetje tegengas.” Ook ervaart Jansen het contact met andere vrijwilligers als een van de positieve dingen in zijn vrijwilligerswerk: “De collegialiteit van de vrijwilligers onder elkaar vind ik heel belangrijk, ik kan goed met die mensen opschieten en zolang dat gebeurt en ik mijzelf nog goed voel blijf ik het werk gewoon doen, ik heb het namelijk uitstekend naar mijn zin!”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=